من کلمات را نذر تو کرده ام...! اینجا کربلا است حسین تشنه لب بر آستانه ی خیمه ایستاده وشمشیر خسته از پیکار سر به شن ها می ساید اینجا کربلا است این زمین تفیده وزن گام های مقدس حسین را بر تن خود احساس کرده است ونخل ها از آن رو سر به زیر دارند که قامت رعنای عباس را دیده اند فرات همواره تشنه است کف آلوده ونالان اینجا کربلااست فرشتگان بال می گستردند تا گام های حسین ویارانش بر زمین تفتیده قرار نگیرد حرمله در جمع لشکریان ایستاده و علی اصغر بی تاب بر دست های پدر آخرین آیات حضور را تلاوت می کند...